معمار اسپانیایی Juan Gurrea Rumeu از پالتی از مواد گرم و بافتی و حفره‌هایی که به دقت قرار گرفته‌اند برای ایجاد فضاهای زندگی جوی در داخل این خانه که برای خود و همسرش در بارسلون طراحی کرده است، استفاده کرد.

رومئو و همسرش، هنرمند مادریدی بئاتریز دوبوآ، تصمیم گرفت پس از چندین سال زندگی در پاریس برای کار به شهر زادگاه معمار نقل مکان کند.

آنها مکانی را خریداری کردند که توسط یک انبار متروکه در منطقه Vallcarca اشغال شده بود که به دلیل جنبه شمالی، نسبت های باریک و بافت شهری شلوغ مقرون به صرفه بود.

خانه بولیوار در Carrer de Bolívar قرار دارد و اطراف آن را ساختمان‌هایی از دوره‌های مختلف، از خانه‌های هنر نو اوایل قرن بیستم گرفته تا کارگاه‌های صنعتی و بلوک‌های آپارتمانی دهه 1970، احاطه کرده است.

در این محیط آشفته و پر انرژی، تمرین Gurrea Rumeu gr-os – کار با معماران محلی Mercè Badal و Teresa Rumeu – به دنبال ایجاد خلوتگاهی آرام بود که با استفاده از فضا و نور در نظر گرفته شده بود.

Gurrea Rumeu به Dezeen گفت: «علیرغم محیط پیچیده شهری آن، احاطه شده توسط ساختمان های بلندتر و ترافیک سنگین، فضای داخلی به طرز شگفت انگیزی آرام است.

“موقعیت و مقیاس دهانه ها نماها را قاب می کند و صمیمیت و نور را تنظیم می کند.”

خود ساختمان شامل یک جعبه خاکستری یکپارچه است که توسط سه دهانه مربع سوراخ شده است، که ارتفاع رو به خیابان آن را متحرک می کند و در عین حال مناظر را از داخل مشخص می کند.

یک پایه بتنی به ستونی تبدیل می‌شود که از یک لنگه فولادی قابل مشاهده پشتیبانی می‌کند، که همچنین به عنوان یک کانال فرورفته برای نگه داشتن کابل‌های برق در هنگام عبور از جلوی ساده عمل می‌کند.

پرتو آشکار جزئیات تزئینی ظریفی را ارائه می دهد که به ترکیب نما و، به ویژه، دیوار تزئینی موجود در یک اقامتگاه سنتی در سراسر خیابان اشاره دارد.

نمای بیرونی خانه با استفاده از گچ بری بافتی ساخته شده است که ویژگی های روستایی کاتالونیایی به نام ماسیاس را تداعی می کند. به گفته معمار، این پایان یک عنصر بافتی را به ارتفاع حداقلی اضافه می کند که ضربات قلم موی یک هنرمند را به یاد می آورد.

این خانه محل طولانی و باریک خود را با یک ساختمان آپارتمانی چند طبقه به اشتراک می گذارد که در آن Gurrea Rumeu و Dubois توانستند یک استودیو در سطح زیرزمین اضافه کنند.

این استودیو در سراسر حیاط مرکزی قابل مشاهده است که آن را از آشپزخانه و ناهارخوری خانه جدا می کند، که همچنین از طریق یک دهانه تمام ارتفاع به کاشت استوایی سرسبز نگاه می کند.

در جلوی ملک، یک حجم بتنی دو ارتفاع شامل گاراژ و یک راه پله یک مانع صوتی بین مناطق نشیمن و خیابان ایجاد می کند.

سه اتاق خواب و اتاق نشیمن اصلی در طبقات اول و دوم قرار دارند و اتاق‌های خواب در عقب مشرف به حیاط آرام است.

Gurrea Rumeu توضیح داد که علیرغم اینکه یک خانه رو به شمال است، طراحی بر جذب تا حد امکان نور طبیعی متمرکز نیست، بلکه بیشتر بر تأکید بر فضای خوش خلق و خو از طریق انتخاب دقیق مواد متمرکز است.

این معمار خاطرنشان کرد: ما تصمیم گرفتیم از مواد صادقانه و گویا استفاده کنیم که برای حواس دلپذیر است و ارزش سایه ها را برجسته می کند.

دیوارهای بتنی درجا، کف‌های گردویی تیره، سنگ مرمر سفید و کاشی‌های لعاب‌دار فضایی غنی ایجاد می‌کنند که در آن تغییرات ظریف نور در طول روز و فصول سال آشکار می‌شود.

Gurrea Rumeu همچنین از مداخلات معماری ساده برای تقویت تجربه حسی در خانه استفاده کرد، با حفره‌ها و منافذی که به نور خورشید اجازه می‌دهد فضاها را به روش‌های جذابی روشن کند.

راه پله های چوبی یکپارچه واقع در لابی ورودی و اتاق نشیمن از دو محور اصلی خانه پیروی می کنند و به پیچیدگی گردش می افزایند. حضور جسورانه آنها به تاکید بر حجم این فضاهای دوبل کمک می کند.

اکثر ساختار ساختمان در معرض دید قرار گرفته است، با سرویس ها و سقف های کاذب متمرکز به سمت مرکز پلان.

یک هسته بتنی مرکزی، پله‌های بالایی پله‌ها را پنهان می‌کند و از دال‌های کف حمایت می‌کند، در حالی که یکی از ستون‌های فولادی سازه‌ای در هر سطح به‌عنوان اشاره‌ای به ساختمان ساختمان در معرض دید قرار می‌گیرد.

ستون‌ها در اتاق‌های مربوطه خود به یک ویژگی تبدیل می‌شوند و با کاهش بار در ساختمان، در بالاترین سطح ساختمان نازک‌تر می‌شوند.

این ملک شامل مجموعه ای محدود و با دقت انتخاب شده از مبلمان از جمله قطعات قدیمی، عناصر سفارشی و طرح های کلاسیک است که به دلیل اهمیت ویژه آنها برای مالکان انتخاب شده اند.

گوریا رومئو مدرک کارشناسی ارشد خود را از کالج سلطنتی هنر لندن قبل از تکمیل دیپلم حرفه ای خود در دانشکده معماری AA دریافت کرد. او قبل از تاسیس استودیوی خود در سال 2020 برای شرکت هایی در پکن، پاریس و بارسلونا کار می کرد.

دیگر خانه‌های اخیراً تکمیل‌شده در بارسلونا عبارتند از La Clara by CRÜ، که در داخل یک خشک‌شویی عمومی سابق قرار دارد، و یک امتداد آجری به خانه‌ای تراس‌دار قرن نوزدهمی توسط H Arquitectes.

عکاسی توسط مکس هارت نیبریگ.