مطمئن نیستم که آیا همه آن را ساعت کرده اید یا نه، اما من به نوعی ضربان تمیز کردن/سازمان را در اینجا در EHD انتخاب کرده ام. وقتی بزرگ شدم، از آشفتگی و کثیفی آزارم نمی‌داد – باعث ناراحتی مادرم و بعداً هم اتاقی‌های دانشگاهم (باز هم متاسفم، همه!!!) – اما به عنوان یک بزرگسال، برخی از سیستم‌ها را کشف کردم و کشف کردم. چند محصول آزمایش شده و واقعی که تمیز کردن، سازماندهی و نگهداری خانه من را آسان و سرگرم کننده کرده است. اما پست امروز در مورد نیست بیشتر چیزهایی برای خرید – در واقع در مورد چند چارچوب ذهنی است که اخیراً استفاده کرده ام تا جدا شدن از چیزهایی را که قبلاً داشتم برای من آسان تر کند. ببینید، من همیشه کمی با بهم ریختگی دست و پنجه نرم کرده ام (منظورم این است که … من دختری هستم که عاشق بازار فروش است، می دانید؟) و در نهایت به این نتیجه رسیدم که راه حل فقط اضافه کردن سطل ها و سبدهای بیشتر نیست – بلکه مشکل است. که به چیزهای کمتری نیاز دارم. تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی باعث برش می شود دشوار است (مخصوصاً زمانی که شما به اندازه من احساساتی هستید!)، بنابراین بیایید به چند استراتژی که دارای آن هستند بپردازیم. در حقیقت برای من مفید بود، به این امید که شاید این بتواند به شما کمک کند که آشفتگی را نیز از بین ببرید 🙂

قانون 20/20

ایده ساده است: اگر بتوانم چیزی را با کمتر از 20 دلار و در کمتر از 20 دقیقه جایگزین کنم، به خودم این آزادی را می دهم که آن را رها کنم. این بوده است تغییر بازی برای من – لاک ناخن قدیمی؟ اگر در نهایت نیاز داشته باشم، می توانم در کمتر از پنج دقیقه در Walgreens یکی دیگر بگیرم. بطری تقریباً خالی ویتامین‌هایی که ماه‌هاست نادیده گرفته‌ام، اما در صورتی که روزی با اراده از خواب بیدار شوم و بتوانم دوباره به رژیم ویتامین‌ام متعهد شوم، همچنان در یخچال نگهداری می‌کنم؟ اسپویلر: این اتفاق نمی افتد، پس فقط بگذار آنها بروند، دختر! همه آن کوله‌پشتی‌های تبلیغاتی بند کشی عجیب و غریبی که سال‌ها در ته کمد من خوابیده‌اند، اما هنوز از ساحلی به ساحل دیگر و از آپارتمانی به آپارتمان دیگر جابجا شده‌اند؟ فقط آنها را اهدا کنید، در حال حاضر.

من واقعاً برای مدتی در اینجا با یک اشتباه هزینه غرق شده مبارزه کردم – “من قبلاً این را دارم، و مدت زیادی آن را نگه داشته ام، و ممکن است روزی به آن نیاز داشته باشم، بنابراین برای هر موردی باید آن را نگه دارم!(شاید برای شما هم این رفرن آشنا به نظر برسد.) در واقع، بسیاری از چیزهایی که من برای سازماندهی آن تلاش کرده‌ام، هنوز هم چیزهایی هستند که می‌توانم سریع و مقرون به صرفه به آن‌ها دست پیدا کنم. مثلاً، چرا وقتی بیش از یک سال است که ناخن‌هایم را رنگ نکرده‌ام، یک سطل دیگر برای نگهداری لاک‌های فوق‌الذکر بخرم؟ من توانسته ام وسایل دست ساز استفاده نشده را تقدیم کنم (چرا من، فردی که به معنای واقعی کلمه هرگز در زندگی خود به سوزن بافندگی دست نزده ام، این همه کاموا داشته ام؟)، وسایل مدرسه (همکارهای احتکار کننده قلم من کجا هستند؟ معلوم شد که من به 300 قلم ژل مختلف نیازی ندارم!)، و همچنین بالاخره توانستم چیزهایی را که فقط فضا را اشغال کرده و منتظر انقضا هستند، پرتاب کنم. این رهایی بخش است، همه!

ایده موجودی

این یک الگوی فکری جدید برای من است و تغییر شکل داده است. من همیشه تمایلات به هم ریخته ام را به خاطر نشان دادن خود به ADHD سرزنش می کردم – می دانید، ناخواسته باعث می شود که محیط اطرافم شبیه درون سرم به نظر برسد – اما واقعیت بسیار ساده تر است: مغز انسان من فقط برای نظارت بر این موضوع مجهز نیست. این مقدار موجودی مبادله مونولوگ درونی خود تنبیه‌کننده قبلی‌ام «من چیزهای زیادی دارم» با «فقط موجودی بیش‌تری از آنچه می‌توانم در حال حاضر ردیابی کنم دارم» نگاه من به درهم‌تنگی را کاملاً تغییر داده است.

نکته اینجاست: فکر نمی‌کنم تا به حال واقعاً آن را ناراحت کرده باشم تک تک چیزها که به خانه‌ام می‌آورم به بار ذهنی و فهرست کارهایم کمک می‌کند. هنگامی که چیزی وارد آن درب ورودی می شود، نیاز به ردیابی، نظارت و نگهداری دارد… و معلوم می شود که بسیاری از چیزهای خانه من ارزش چنین تلاشی را ندارند، می دانید؟ انسان ها به سادگی برای ردیابی صدها هزار شیء علاوه بر زنده ماندن ساخته نشده اند. این هم اغراق آمیز نیست – یک خانواده متوسط ​​آمریکایی بیش از 300000 کالا در خود دارد. به طور جدی. من پذیرفته ام که فضای مغز یا پهنای باندی برای مراقبت از 300000 چیز را ندارم، به علاوه، می دانید، صحبت کردن با خانواده ام، داشتن شغل و انجام کارها با دوستان – چیزی باید بدهم، و باید انجام شود. را چیزها.

به هم ریختگی به دلیل تنبلی یا شکست اخلاقی اتفاق نمی افتد – شما فقط فضای مغزی برای به خاطر سپردن و مرتب کردن همه اشیاء موجود در فهرست خود را ندارید. خودتان را مانند یک شخصیت بازی ویدیویی با اسلات های محدود برای حمل وسایل در نظر بگیرید – چه واقعا برای شما مهم است؟ چه چیزی واقعاً شایسته است که پهنای باند ذهنی شما را اشغال کند؟ (اسپویلر: احتمالاً جعبه سیم‌های مختلف برای دستگاه‌ها و وسایلی نیست که برای یک دهه یا بیشتر جمع‌آوری کرده‌اید. شما هرگز از آن جعبه عبور نخواهید کرد، رفیق – فقط آن‌ها را اهدا یا بازیافت کنید و به خودتان اجازه دهید برای همیشه آن را حذف کنید. از طریق طناب های متفرقه مرتب کنید” از لیست کارهایتان. سوگند می خورم که احساس شگفت انگیزی خواهید داشت.

اهدای منطقه خاکستری

شاید. این جایی است که من حداقل تلفن را قطع می کنم. چیزهایی وجود دارد که به راحتی می توان آنها را در انبوه اهدایی انداخت. چیزهایی وجود دارد که نگهبانان آشکار هستند … اما در مورد موارد در وسط چطور؟ شاید این یک ژاکت پشمی پرزرق و برق باشد که ممکن است یک روز به آن نیاز داشته باشید … اما شما همچنین در لس آنجلس زندگی می کنید، جایی که میانگین دمای روزانه به معنای واقعی کلمه هرگز تضمین کننده احتکار ژاکت پشمی گران قیمت گفته شده نیست. وقتی تصمیمی می گیرید که به وضوح سیاه یا سفید نیست، چگونه متعهد به پاکسازی و اهدا می شوید؟ وارد: THE GRY ZONE شوید.

راه حل در اینجا بسیار ساده است، اما نیاز به مقداری اراده دارد. تمام” خود را برداریدخوب، من واقعاً این را دوست دارم، در شرایط خوبی است، و شاید زمانی از آن استفاده کنم [insert infrequent scenario here]چیزها را در جعبه/کیسه/ظرفی که انتخاب می کنید بیندازید. یک بازه زمانی را انتخاب کنید که برای شما منطقی باشد – شاید یک هفته باشد، شاید یک ماه – و آن را برای آن مدت زمان بسته ببندید. اگر نیازی به ورود اجباری به این جعبه ندارید، پس از اتمام ساعت آن را کورکورانه اهدا کنید.

به خودتان اجازه ندهید در یک چک لحظه آخری گرفتار شوید –اجازه دهید مطمئن شوم که هیچ چیز واقعاً مهمی در اینجا وجود ندارد” بوسه مرگ است که تلاش های شما را از بین می برد (آن را از تجربه بگیرید!) – فقط آن را رها کنید و از فضای تازه ایجاد شده لذت ببرید، عاری از مواردی که درباره آنها دوسو هستید. خیلی خوب است که فقط با قطعاتی احاطه شوید که واقعاً آنها را دوست دارید و استفاده می کنید، درست است؟

سوال 5 ساله

این سناریو را برای اندازه امتحان کنید: فکر کنید که پیراهن در کمد شما روزهای بهتری دیده می شود – شاید کمی محو شده باشد، یا آغشته به گودال پایینی داشته باشد (اما به گونه ای که فقط شما واقعا توجه کنید)، یا سوراخ کوچکی در آن وجود دارد، یا به طور تصادفی سس سویا را در قسمت جلو ریختید و آن را در مکان های عمومی غیرقابل پوشیدن گذاشتید (شاید خیلی خاص؟) و حالا این پیراهن «لباس خانگی» آخرین انتخاب شما شده است. این همان پیراهنی است که وقتی از همه چیز خلاص می‌شوید آن را می‌کشید – اگر می‌توانست حرف بزند، پیراهنی بود که می‌گفت:دختر، شما باید همین الان لباس بشویید.”

من اینجا هستم با یک نکته برای تقویت خلق و خوی فوری: آن پیراهن را بازنشسته کنید. بازیافتش کن آن را به پارچه تمیز کننده تبدیل کنید. اگر احساساتی هستید یک لحاف تیشرت درست کنید! در هر صورت، ولش کن. من متوجه شده ام که تمایل به پوشیدن چیزها در زمین دارم، که عالی است (یا حداقل، حدس می زنم بهتر از جایگزین مد سریع). اما در برخی موارد، باید یاد بگیرم که چگونه خداحافظی کنم – “سوال 5 ساله” را وارد کنید. وقتی به جدایی از تکه‌های پاهای آخرشان فکر می‌کنم – یا دکوری که از بازار کثیف‌فروشی کشیده‌ام که دیگر جرقه‌ای شادی نمی‌دهد – فقط لازم است موارد زیر را بپرسم:آیا در 5 سال آینده، آیا خوشحال خواهم شد که این هنوز در موجودی من است؟”

آیا خوشحال خواهم شد که برای سفر به رختشویخانه با اکراه پیراهن صورتی خانه‌ام را به تن کرده‌ام، یا اینکه همچنان مجسمه‌ای شکسته توکان بازار کک‌فروشی را در کمد می‌کوبم به این امید که روزی من آیا تصویری ایجاد خواهید کرد که به یک مجسمه توکان شکسته نیاز دارد؟ بیشتر اوقات، پاسخ یک نه قاطع است. کیتلین 30 ساله به کیتلین 35 ساله لطفی می کند – او اکنون در حال ارائه چیزهایی است تا کیتلین آینده بتواند از چیزهایی که واقعاً دوست دارد لذت ببرد.

فقط 1% بهتر

اگر شما نیز یک مرحله ورزشی رقابتی را پشت سر گذاشته‌اید (یا «دهه‌ها» ورزش‌های رقابتی، اگر همان نوع روان‌رنجور باشیم)، ممکن است با نظریه «۱ درصد بهتر» سودهای حاشیه‌ای آشنا باشید. به طور خلاصه، یک مدیر سابق دوچرخه سواری بریتانیا برنامه ای را اجرا کرد که سعی داشت تعداد زیادی از نواحی کوچک را تا 1% بهبود بخشد (مانند 1% بهتر خوابیدن، 1% بهتر غذا خوردن، 1% تمرین بهتر، کاهش گرد و غبار دوچرخه تا 1% – بسیار زیاد و بسیار ظریف بود، اما اصل مطلب را متوجه شدید)… و او درست می‌گفت. پس از اجرای تئوری 1%، دوچرخه سواری بریتانیا توانست 16 مدال طلای المپیک و هفت تور دو فرانس را در مدت هشت سال کسب کند.

اجازه دهید که در آن فرو برود – بهبود ناچیز 1٪ در سراسر هیئت مدیره در طول زمان ترکیب شد و به طور اساسی نتایج مورد انتظار را تغییر داد. حتی در بدترین روزم، می‌توانم انرژی لازم را پیدا کنم تا تلاش کنم و خانه‌ام را حداقل 1% بهتر کنم – این یک هدف کوچک و دست یافتنی است که به طور تصاعدی کیفیت زندگی من را در آینده بهبود می‌بخشد. نمی دانم که آیا شما نیز از بیماری «اگر بار اول نتوانم آن را به طور کامل انجام دهم، اصلاً نمی خواهم آن را انجام دهم» رنج برده اید یا خیر، اما در نهایت پذیرفتن این موضوع که دستاوردهای حاشیه ای به همان اندازه ارزشمند هستند. ولگردی و ولگردی تمیز کردن آخر هفته به طرز باورنکردنی انگیزه و توانمند بوده است. نیازی نیست این آخر هفته همه چیز را سازماندهی کنید – فقط اجازه دهید 1٪ بهتر باشید.

اینجا جایی است که من شما را ترک می‌کنم – جدیدترین پاکسازی آشغال‌های من (بعد از این همه هیاهو، باید نشان دهم که کول اید خودم را می‌نوشم، درست است؟). ای کاش یک میگرفتم واقعی قبل از عکس، اما من واقعاً نمی توانم به شما بگویم که این غرور کاملاً سازمان یافته اکنون چقدر آرامش برای من به ارمغان می آورد. با این حال، چیزی که می‌توانم به شما بگویم این است که کجا می‌توان نوار چسب یا صابون یا تکه‌های زیتون را پیدا کرد – موجودی مربوط به حمام و مراقبت از خود من اکنون کاملاً تحت کنترل است و احساس شگفت‌انگیزی دارد. اگر این بی نظمی اصلاح شده بتواند این کار را انجام دهد… خوب، من فکر می کنم شما هم می توانید. (در لیست 1٪ بهتر من: تمیز کردن رژ لب از کشوی آرایش من لک می شود. اوه.)

طول کشید یک واقعا مدت زیادی است که همه اینها در مغز من کلیک کند – تفاوت واقعی بین تشخیص اینکه شما چیزهای زیادی دارید و در واقع ایجاد چارچوب برای رسیدگی این مشکل – بنابراین من واقعاً امیدوارم که این پنج ایده بتواند به دیگران کمک کند همانطور که به من کمک کرده اند. هر یک از نکات یا خرد سازمانی خود را در نظرات بنویسید – من همیشه آماده کسب اطلاعات بیشتر هستم. بیایید چت کنیم، لطفا؟؟؟ xx

اعتبار تصویر افتتاحیه: کارگردانی هنری توسط امیلی هندرسون | عکس توسطسارا لیگوریا-ترامپ | استایل شده توسطامیلی بوزر | از: هک سازمان هوشمند – یک گنجه کتانی/مهمان و هوشمندترین محصولات سازمان Vanity

The post 5 هک که برای همیشه شلوغی من را کاهش داد + سازماندهی را آسانتر کرد اولین بار در امیلی هندرسون پدیدار شد.