طاق های نورانی به گرمی این رستوران مرغ سوخاری کره ای را در منطقه Flatiron نیویورک که توسط Rockwell Group طراحی شده است، روشن می کند.

Coqodaq زاییده فکر رستوران سایمون کیم است مدیریت مهمان نوازی مهربان، گروه پشت استیک‌خانه کره‌ای COTE که ستاره‌دار میشلن و نامزد دریافت جایزه جیمز ریش شده است.

این رستوران جدید برداشتی عالی از مرغ سرخ شده به سبک سنتی کره ای ارائه می دهد و افراد را تشویق می کند که از ناگت هایی که روی آن خاویار است صرف کنند و غذاهای “سطلی” آن را با شامپاین جفت کنند.

تیم رستوران گفت: “طراحی شده توسط Rockwell Group به عنوان “کلیسای جامع مرغ سرخ شده”، طراحی رستوران یک تجربه غذاخوری جسورانه و در عین حال تصفیه شده را ارائه می دهد که به طرز ماهرانه ای تأثیرات کره ای و آمریکایی را ادغام می کند و آنها را در خط مقدم این ماجراجویی آشپزی فریبنده قرار می دهد.

برای ایجاد فضای مناسب برای این تجربه، گروه راکول فضای داخلی تاریک و بد خلق را از مواد غنی و نور کم و گرم انتخاب کرد.

دیوید راکول، بنیانگذار آن، گفت: «هدف ما این بود که جوهره این مفهوم منحصر به فرد و رویکرد نوآورانه در مورد مرغ سرخ شده را به تصویر بکشیم و آن را به یک تجربه غذاخوری به یاد ماندنی تبدیل کنیم.

به محض ورود، از مهمانان دعوت می‌شود دست‌های خود را در حوض‌های سنگ صابون چرمی بشویند، که بالای آن ردیفی از نوارهای نورانی به شکل قرص در داخل یک آینه برنزی می‌درخشد که روی دیوارهای جانبی نیز می‌پیچد.

گذشته از جایگاه میزبان، منطقه‌ای با چهار میز بلند فضایی را برای پیاده‌روی در مقابل پنجره‌های گاراژی ارائه می‌دهد.

ناهارخوری اصلی توسط مجموعه ای از غرفه های چرمی سبز و گردویی تیره در دو طرف یک راهروی مرکزی تشکیل شده است.

مجموعه‌ای از طاق‌های نورانی که از شیشه‌های موج‌دار و ماژول‌های برنزی تشکیل شده‌اند که شبیه روغن حباب‌دار در سرخ‌کن‌های پرچرب هستند.

در انتهای این راهپیمایی، یک دیوار آینه ای طاق های درخشان را منعکس می کند و توهم فضای دو چندان را ایجاد می کند. در همین حال، پانل‌های دیوار گچی دارای جلوه‌ای ترک خورده هستند که به پوست ترد مرغ سرخ شده تکان می‌دهند.

راکول می‌گوید: پالت مواد به دلیل تمایل به احاطه کردن غذاخوری‌ها در پوششی از گرما، ایجاد مکانی شادی برای حضور در هر زمان ایجاد می‌شد.

گروه راکول فضای داخلی اتمسفری را برای مرکز پرلمن در نیویورک ایجاد می کند

پس از نشستن غرفه اضافی در یک سمت، نوار بلندی قرار دارد که بالای آن سنگ صابون سیاه رنگ است، جلوی آن چوب تنبور و یک قفسه مشروب مشکی درخشان است.

مجموعه گسترده شامپاین رستوران – که ادعا می کند بزرگترین در آمریکا است – در داخل کابینت های شیشه ای نصب شده با چراغ های کره ای شکل که شبیه حباب های غول پیکر هستند، نمایش داده شده است.

راکول می‌گوید: «سایمون و من این باور را داریم که مهم‌ترین چیز در مورد رستوران‌ها این است که چگونه مراسمی را برای یک تجربه مشترک و جشن برگزار می‌کنند و Coqodaq الگوی مناسبی برای آن فراهم می‌کند.»

از زمانی که 40 سال پیش، طراح برنده جایزه تونی، شرکت همنام خود را در نیویورک تأسیس کرد، این استودیو به یک فعالیت 250 نفره با دفاتر اضافی در لس آنجلس و مادرید تبدیل شده است.

از جمله پروژه های مهمان نوازی اخیر گروه راکول می توان به رستوران متروپلیس و فضاهای لابی در مرکز هنر پرلمن (PAC NYC) و زایتینا در داخل هتل ریتز کارلتون اشاره کرد.

اخیراً چند رستوران مرغ سوخاری را معرفی کرده‌ایم، از جمله مکانی تحت تأثیر دهه 1960 در لس آنجلس و یک غذاخوری با نور نئون در کلگری.

عکاسی توسط جیسون وارنی.