نوارهایی از مشتریان نور از لابی به رستوران داخل مرکز هنرهای نمایشی پرلمن در مرکز تجارت جهانی، جایی که فضای داخلی توسط گروه راکول مستقر در نیویورک طراحی شده است.

استودیو تأسیس شده توسط طراح دیوید راکول اخیراً فضاهای عمومی را تکمیل کرده است کلان شهر رستوران و سالن های مجاور در داخل ساختمان مکعب شکل، که استودیوی معماری محلی است رکس پیچیده شده در پانل های مرمری نازک.

این حجم دارای سه سالن نمایش انعطاف‌پذیر و قابل تعویض است که می‌توان آن‌ها را برای سبک‌های مختلف اجرا، بیان هنری و تجربه‌های تماشای بی‌نهایت سفارشی کرد.

دسترسی به آنها از طریق سطح لابی مرتفع امکان پذیر است، که با بالا رفتن از یک پلکان بیرونی بزرگ که بازدیدکنندگان را به زیر فرم مکعبی ساختمان و از طریق پایه آن به بالا می‌کشد، می‌رسید.

به گفته راکول، این سکانس ورودی دراماتیک در یک سالن لابی و رستورانی به اوج می رسد که یک “فضای اجتماعی” جدید به مساحت 9120 فوت مربع (847 متر مربع) را برای منهتن پایین تشکیل می دهد.

او به Dezeen گفت: «این رستوران عمداً در طول تجربه عمومی بافته شده است. هیچ خط سختی بین سالن لابی، رستوران و تراس وجود ندارد و یک فضا در فضای بعدی ذوب می شود.

هدف اصلی طراح این بود که «یک فضای جشن و جمعی؛ برقراری ارتباط با مهمانان، چه اولین مهمانی در آنجا برای شام یا آخرین مهمانی پس از نمایش» در آنجا باشید.

تجربه ترکیبی راکول در مهمان‌نوازی و طراحی اجرا – او برنده چندین جایزه تونی برای مجموعه‌های برادوی خود شده است – به او کمک کرد تا یک تجربه یکپارچه بین این عملکردهای متصل ایجاد کند.

طراح گفت: «ایجاد یک سفر جادویی تا PAC NYC و در هم تنیدگی با لابی چالشی هیجان‌انگیز بود، به‌ویژه به این دلیل که لابی و متروپلیس میزبان بسیاری از اجراهای رایگان در صحنه کوچک آنجا خواهند بود».

این مرحله شامل برنامه‌های متنوعی از نوازندگان خواهد بود که از یک نقطه دید با دقت قرار گرفته، از مهمانان پذیرایی می‌کنند، که امکان دیدن مناظر را از تمام گوشه‌های لابی و رستوران فراهم می‌کند.

صندلی‌های سالن تا 30 نفر که در نزدیک‌ترین نقطه به صحنه قرار می‌گیرند، عمداً کم‌تکه هستند، به‌گونه‌ای که مانعی برای دید افراد دورتر نشود.

پلی که در امتداد ضلع داخلی نمای سنگی نیمه‌شفاف قرار دارد، صندلی‌های اضافی را در خود جای می‌دهد که از طریق شیشه‌های عظیم به پلکان ورودی بزرگ مشرف است.

رستوران متروپلیس توسط مارکوس ساموئلسون، سرآشپز سوئدی-اتیوپیایی اداره می شود و منوی مرتفع و متنوعی را که به عنوان «نامه ای عاشقانه به شهر نیویورک» برای تماشاگران اجرا و عموم مردم ارائه می شود، سرو می کند.

فراتر از پایه میزبان و خرپاهای ساختاری مورب که در کنار آن قرار دارند، طرح از وسط شکافته شده است، با صندلی های نرمی که در دو طرف محور مرکزی چیده شده اند.

راکول می‌گوید: «این مبلمان برای انعطاف‌پذیری و راحتی طراحی شده‌اند، که توسط چندین ناحیه کوچک‌تر با تنوع صندلی‌های زیاد، متشکل از ضیافت‌ها و مبلمان گشاد و در اطراف مجموعه‌ای از فرش‌های قدیمی سازمان‌دهی شده‌اند.

نوارهای درخشان درون نوارهای چوبی ساپله اشکال منحنی را در سرتاسر سقف آن ردیابی می کند، مهمانان را به فضا فرا می خواند و همچنین قسمت های کلیدی را برای گردهمایی برجسته می کند، مانند میله ای با “گره های” لوستر مانند بالای سر.

جفت روکش‌های جواهری با روکش‌های گردویی غنی برای حسی گرم و جذاب، و پارچه‌ها و سایر سطوح بافت‌دار کفپوش بتنی صیقلی را نرم می‌کنند.

یک تراس 70 صندلی در فضای باز در پشت ساختمان نیز در طول ماه های تابستان غذاخوری در فضای باز ارائه می دهد که از داخل یک دیوار شیشه ای بزرگ قابل مشاهده است.

همچنین یک اتاق غذاخوری خصوصی شبیه به اسپیکر برای گردهمایی های صمیمی تا 16 نفر وجود دارد.

PAC NYC یکی از آخرین قطعات در طرح جامع بازسازی مرکز تجارت جهانی 16 هکتاری است که به آسمان‌خراش‌های SOM، RSHP، و SANAA، مرکز حمل‌ونقل و کلیسا توسط سانتیاگو کالاتراوا، و موزه 11 سپتامبر توسط Snøhetta می‌پیوندد.

گروه راکول که سال آینده چهلمین سالگرد خود را جشن می گیرد، فضای داخلی رستوران ها در سرتاسر منهتن از جمله Zaytinya، Katsuya، Casa Dani و Wayan را طراحی کرده است.

این شرکت همچنین در محل برگزاری The Shed در هادسون یاردز کار کرد، که همچنین میزبان اجراها همراه با نمایشگاه ها و رویدادهای دیگر در یک فضای بسیار انعطاف پذیر زیر پوشش غول پیکر “تلسکوپی” است.

عکاسی توسط آدریان گوت.