استودیوی معماری بروکلین PRO یک گالری تعاملی برای موزه هنر هیمالیا طراحی کرده است که به مردم کمک می کند تا با “چالش های روزمره و بار عاطفی” کنار بیایند.

آزمایشگاه ماندالا سومین سطح منهتن را اشغال می کند موزه هنر روبین، که عمدتاً بر هنر و فرهنگ منطقه هیمالیا متمرکز است.

طراحی شده توسط شرکت بروکلین حرفه ای، یا دفتر غنی پترسون، گالری 2700 فوت مربعی (251 متر مربع) به عنوان فضایی تعاملی برای یادگیری اجتماعی، عاطفی و اخلاقی توصیف می شود.

ناتان ریچ و میریام پترسون، مدیران شرکت می‌گویند: «اکثر گالری‌های موزه روبین برای نمایش آثار هنری و اشیاء طراحی شده‌اند. “این فضای جدید برای تجربه جمعی طراحی شده است.”

نام آزمایشگاه ماندالا برگرفته از نمودارهای هندسی است که توسط تمرین‌کنندگان بودایی برای راهنمایی معنوی استفاده می‌شود. نمایشگاه‌ها و فعالیت‌های گالری تحت‌تاثیر پنج حالت ذهنی یا کلشا بود که درک مردم را تحت تأثیر قرار می‌داد: غرور، دلبستگی، حسادت، خشم و نادانی.

این تیم گفت: “هدف هر فعالیتی برای مهار قدرت احساسات دشوار و ارائه مسیرهایی برای توسعه انعطاف پذیری، آرامش و ارتباط است.”

این تیم افزود: «آزمایشگاه ماندالا با هدف ارائه ابزارها و دیدگاه‌های جدید برای مقابله با چالش‌های روزمره و بارهای عاطفی ناشی از پیچیدگی‌های فردی و اجتماعی – که همه با همه‌گیری کووید-19 تشدید شده‌اند، است.»

برای طراحی این فضا – که در پلان مستطیل شکل است و دارای یک راه پله مارپیچ و سنگی و فلزی در هسته آن است – تیم برای الهام به ماندالای وایروچانای سرووید نگاه کرد. این ماندالای خاص، خدای بودایی Vairochana را نشان می دهد که در قلب چهار ربع نشسته است.

این تیم گفت: «آزمایشگاه ماندالا مانند ماندالا به چهار ربع تقسیم می‌شود که به جهت‌های اصلی اشاره می‌کنند، با یک اتاقک دایره‌ای اصلی – مرکز ماندالا – که توسط پلکان مارپیچ مرکزی موزه روبین نشان داده می‌شود.»

هر ربع به موضوع و فعالیت خاصی اختصاص داده شده است. در حالت ایده آل، بازدیدکنندگان از ربع جنوبی شروع می کنند و سپس به ربع غربی، شمالی و شرقی می روند.

در ربع جنوبی، که پورتال سفر نامیده می شود، از بازدیدکنندگان دعوت می شود تا وضعیت ذهنی “غرور آمیز” خود را تشخیص دهند. این ربع دارای یک آینه بزرگ و استوانه های عمودی است که با عبارات خاصی برچسب گذاری شده است. از مهمانان خواسته می‌شود تا دیسک‌هایی را در سیلندرهایی که با آنها شناسایی می‌شوند رها کنند.

در ربع شمالی، یک طاقچه گرد با بالشتک های کف و یک مکان خاص توسط هنرمند نیویورکی پیدا می شود. پالدن واینرب. مجسمه دیسکی شکل که به پس زمینه ای تاریک چسبانده شده است، نور را به صورت ریتمیک می زند و تنفس منظم را تقویت می کند.

این تیم گفت: «بازدیدکنندگان در یک فعالیت تنفسی جمعی و هماهنگ شرکت خواهند کرد، که حس اجتماع و مشارکت را به جای جدایی تقویت می‌کند.

نور غیرمستقیم و عناصر مرطوب کننده صوتی به مهمانان کمک می کند تا احساس آرامش و تمرکز داشته باشند. اتاق با دیوارهای مشبک جمع شونده احاطه شده است که احساس باز بودن را ایجاد می کند.

از همان مواد مش برای پارتیشن بندی بخش های دیگر آزمایشگاه ماندالا استفاده شد که به گونه ای طراحی شده است که نسبت به گالری های دیگر موزه بازتر احساس شود.

این تیم گفت: “طبقه عمدا بازتر و متصل تر از پنج سطح دیگر موزه است.”

“فضاهای فردی توسط یک اسکریپ شفاف از یکدیگر جدا می شوند، که امکان تجربه های تعاملی را فراهم می کند که از نظر فیزیکی متمایز اما از نظر بصری به هم مرتبط هستند.”

در ربع شرقی، هشت گونگ مختلف بر روی یک حوض آبی طولانی که از اکریلیک و گردو ساخته شده است، آویزان شده اند. از بازدیدکنندگان دعوت می شود تا در هنگام ضربه زدن به سازها و پایین آوردن آنها در آب، در جایی که صدای زمزمه گونگ ها از بین می رود، احساس خشم را در نظر بگیرند.

این تیم گفت: “آنها برای نگه داشتن گونگ در آب تا زمانی که سطح آرام شود و انعکاس آنها قابل مشاهده باشد، به چالش کشیده خواهند شد.”

در ربع غربی، یک کتابخانه بو برای نشان دادن این است که چگونه محرک های یکسان می توانند واکنش های مختلف زیادی را برانگیزند. یک پیشخوان منحنی دارای شش ایستگاه است که هر کدام با رایحه ای انتخاب شده توسط یک هنرمند و توسط استاد عطرساز کریستوف لاودامیل ساخته شده است.

بازدیدکنندگان می توانند واکنش عاطفی خود را به هر رایحه ضبط کنند و سپس ویدیوهای کوتاه هنرمندان را تماشا کنند که خاطرات شخصی خود را در ارتباط با رایحه انتخابی خود توضیح می دهند.

ربع غربی همچنین به عنوان یک فضای انعطاف پذیر برای برنامه های خانواده و مدرسه عمل می کند.

این تیم گفت: “با همکاری دانشگاه اموری، روبین در حال توسعه یک برنامه درسی یادگیری اجتماعی، عاطفی و اخلاقی است، با هدف کمک به کودکان و نوجوانان برای خودتنظیمی و مدیریت استرس در دوره‌ای حساس از زندگی‌شان.”

برنامه درسی همچنین ابزارهایی را برای کودکان برای هدایت تغییرات و احساسات آنها فراهم می کند.

PRO در حین طراحی گالری با تعدادی مشاور از جمله اساتید روانشناسی، معلمان معنوی و یک شفا دهنده صدا همکاری کرد. هنرمندانی که در این پروژه دخیل بودند شامل پیتر گابریل موسیقیدان بریتانیایی و سنفورد بیگرز هنرمند تجسمی بودند.

پروژه های دیگر PRO شامل یک خانه شهری بازسازی شده در بروکلین است که دارای یک دیوار شیشه ای بزرگ و شیبدار است که “به سمت آسمان متمایل شده است”.

عکاسی توسط رافائل گامو و لیز لیگون.

اعتبار پروژه:

معمار: PRO (دفتر ثروتمند پترسون)
تیم معماری: ناتان ریچ و میریام پترسون (شریک)، واروک کلکار، پیک بنت شلتون، الکس بودکین، سارا کاسپر
پیمانکار عمومی: سازندگان ریورساید
طراحی نور: تیم هولم
فناوری خلاق: MediaCombo
ساخت های خاص: موتور جدید
طراحی حوضه: آکواریوم شهر
مشاوران: لیلا داواچی، تریسی آ دنیس تیواری، جان دان، تام فروز، سامر قدری، استوارت فایرستاین، مینگور رینپوچه و پونلوپ رینپوچه
هنرمندان: لوری اندرسون، سانفورد بیگرز، تنزین تستان چوکلای، بیلی کوبهام، آمیت دوتا، شیلا ای، پیتر گابریل، دیم ایولین گلنی، سارا هنیس، کریستوف لاودامیل، هوانگ رو، شیوامانی، وانگ یاهوی، آپیچاتپونگ، یوراست ها
تیم موزه روبین: جوریت بریتشگی، تیم مک‌هنری، جیمی وکیل، برایان موسنته-سولگا بکی هوران