استودیوی طراحی مارتین برودنیزکی، فضای داخلی یک ساختمان کاخ به سبک رنسانس در سال 1907 در نیویورک را طراحی کرده است که توسط استودیوی معماری Perkins Eastman به یک هتل لوکس بوتیک تبدیل شده است.

هتل خیابان پنجم در محل جایی که زمانی یکی از آخرین عمارت های آن بود، نشسته است عصر طلاکاری.

در سراسر اواخر قرن نوزدهم، خانه شارلوت گودریج در خیابان پنجم 250 میزبان پذیرایی‌ها و شب‌های موسیقی به عنوان بخشی از فصل اجتماعی نیویورک بود.

پرکینز ایستمن اضافه شده یک برج شیشه ای 24 طبقه، طراحی شده با معماران PBDW، به ساختمان پنج طبقه آجری و آهکی.

این در ابتدا توسط McKim, Mead & White به عنوان دومین بانک ملی در سال 1907 طراحی شد و جایگزین خانه قرن 19 گودریج شد.

با استفاده از تاریخچه محله و میراث ساختمان، استودیوی طراحی مارتین برودنیزکی (MBDS) با هدف ایجاد زیبایی شناسی برای هتل جدید که “رومانتیسم بوهمیایی و زرق و برق عصر طلاکاری” را در بر می گیرد، در حالی که سبک معاصر را حفظ می کند.

مارتین برودنیزکی، بنیانگذار استودیو، به Dezeen گفت: «یکی از بزرگترین چالش‌ها این بود که ما همزمان با یک ساختمان موجود و یک ساختمان جدید کار می‌کردیم که هر کدام از نظر معماری چالش‌های خاص خود را ارائه می‌کردند.

او گفت: «ما با معماران کار کردیم تا روایت تاریخی را با برج‌های معاصر که منعکس‌کننده نیویورک امروزی و مفهوم مسافر مدرن است، پیوند بزنیم.»

اتاق‌ها دارای پالت رنگی غنی از سبزهای باغی، زرد چوبی و صورتی گل صد تومانی با لهجه‌های طلایی هستند.

طراح گفت: الگوها و بافت های جسورانه یکدیگر را به شیوه ای “هماهنگ و سرگرم کننده، کنار هم قرار می دهند و مدرنیته را با تزئینات کلاسیک کنار هم قرار می دهند.”

برودنیزکی توضیح داد: “تقاطع فضاهای داخلی با معماری بسیار مهم است. این عمارت پاسخ بسیار کلاسیک تری به تاریخ و جزئیات ساختمان است، در حالی که برج حس مدرن تری را به نمایش می گذارد.”

“هر دو با انتخاب رنگ ها و مبلمان، وسایل و تجهیزات خاصی که بین دو سایت حمل می شود، متحد می شوند.”

اتاق‌های خواب دارای ترکیبی جهانی از ارجاعات، از جمله چراغ‌های رومیزی به سبک پاگودا، کمدهای سفارشی با کابینت‌های سنتی چینی، میزهای کناری منبت کاری شده عتیقه، لوسترهای شیشه‌ای مورانو و چراغ‌های سقفی ستاره‌مانند هستند.

لابی ورودی با ارتفاع دوبل دارای دیوارهایی است که با آینه‌های عتیقه روبه‌رو، کف‌های مرمری و پنجره‌های قوسی بزرگ – که در سراسر اتاق‌خواب‌های هتل به‌عنوان جداکننده اتاق‌ها بین قسمت‌های خواب و نشستن منعکس می‌شوند.

برودنیزکی می‌گوید: «ما این ایده را دوست داشتیم که همه این شخصیت‌های بزرگ زمانی در امتداد بلوار خیابان پنجم و مهمانی‌های افسانه‌ای که در عمارت‌های خیابان پنجم برگزار می‌شد، مردم و گفتگوهایی که انجام می‌شد، قدم می‌زدند.

ما می‌خواستیم فضایی بسازیم که انگار فضای داخلی آن در طول زمان گرد هم آمده است و آیتم‌هایی را از سفرها و ماجراجویی‌های موزه ما از سراسر جهان بیرون می‌کشد.»

طراح در پایان گفت: «این یک پروژه واقعاً التقاطی و لایه‌ای است که به این صورت است که انگار از روزگار عصر طلایی وجود داشته است.

هتل های بوتیک دیگری که اخیراً در Dezeen منتشر شده اند عبارتند از هتل کریستین لوبوتین Vermelho در پرتغال و Trunk Hotel Yoyogi Park در توکیو توسط Keiji Ashizawa Design و Norm Architects.

عکاسی توسط ویلیام آبرانوویچ.